شهر تاریخی سیروان از شهرهای دوره ساسانی استان ایلام است كه در نزدیكی شهرستان شیروان چرداول واقع است. این شهر مركز ایالت ماسبذان بوده و آثار معماری و بناهای آن كاملا مشهود است.
شهر تاریخی سیروان(شیروان)در حوزه شمالی استان ایلام و شمال‌شرقی شهر ایلام در دامنه‌های اطراف و لایه‌های زیرین سراب كلان واقع در شهرستان شیروان چرداول به صورت نیمه مدفون با بقایای آثار معماری ارزشمند قرار دارد.
وجود آب فراوان و چشمه‌ها و رودخانه خروشان در این شهر یادآور همزادی توأم آب و آبادی در ایران و تلفیق معماری خاص و باشكوه با آب است.
این شهر در دوران شكوه و عظمت خود مركز ایالت ماسبذان از شهرهای مهم و آباد ایران در دوره ساسانی بوده و وجود پل‌ها، راه‌ها، محوطه‌ها، قلعه‌های فراوان و سكونت‌گاههای باستانی در این محوطه گویای اهمیت این شهر است.
سیروان شهری است كوچك كه بناهای آن مانند شهرهای موصل و تكریت با سنگ و گچ ساخته شده است. این شهر در سال ۲۱ هجری به تصرف لشكریان ابو موسی درمی‌آید. بر اساس گزارش ها و آثار مكتوب از جغرافیای نویسان اسلامی و خاورشناسان، سیروان شهری مهم و معتبر بود و در عصر ساسانیان رونق بیشتری داشت و موقعیت خود را تقریباً تا قرن چهارم هجری حفظ نموده است.
بعد از حكومت آل بویه به دلیل انتقال مراكز حومتی از غرب ایران؛ بغداد، تیسفون، همدان به نواحی شرق ایران اطلاعاتی در مورد سیروان و دیگر نواحی حاشیه غربی زاگرس در آثار مورخان دیده نمی‌شود.
امروزه در ویرانه‌های این شهر می‌توان كیفیت شهرسازی و ذوق معماری عصر ساسانی را مشاهده كرد. روستای فعلی سرابكلان روی بناهای متعدد و مختلف باقی مانده از این شهر تاریخی ساخته شده است.
در وسط روستا مجموعه اتاق‌های به هم پیوسته‌ای به صورت یك تل بزرگ دیده می‌شود كه بر فراز آن پی اتاق های منظم مربع شكل طبقات بالایی ساختمان مشخص و معلوم است. اما طبقه یا طبقات پایین كه به عنوان انبار و كاهدان مورد استفاده اهالی قرار می گرفت، هنوز سالم و پابرجا باقی مانده است.
مقایسه معماری شیروان با بناهای دوره ساسانی سبك معماری بناهای سیروان با برخی آثار از جمله شهر باستانی سیمره (دره شهر) و قلعه‌های موجود در پشته‌های كبیر كوه از جمله قلعه شیخ مكان و بهرام چوبین و نیز پل چم آب برده و نزدیكی دره شهر قابل مقایسه است.
سبك بنا، نوع طاق و نوع مصالح ساختمان‌های باقی مانده از سیمره با بناهای سیروان تقریباً یكی است. تمامی بناهای دره شهر (سیمره باستان) از قلوه سنگ ساییده شده ساخته شده است.
قلوه سنگ بكار رفته در بناهای سیمره از كناره های رود سیمره و قلوه سنگ هایی كه در ساختمان شهر شیروان مورد استفاده قرار گرفته از كناره های رود شیروان آورده شده است.
بیشتر گچ مورد استفاده در شهرهای شیروان و سیمره از كوه ها و تپه های اطراف كه اكثراً سازنده های آنها گچی است آورده شده است.
سقف های بناهای هر دو شهر از قلوه سنگ و ملاط گچ به صورت گنبدی درآمده و یا با طاق‌های هلالی ساخته شده.
